تأثیر نوع زایمان بر ایجاد بی اختیاری استرسی ادرار در مادران، ۶ ماه پس از زایمان اول

مقدمه: مطالعات نشان داده است که زایمان واژینال عامل خطر بروز بی اختیاری استرسی ادرار (stress incontinence یا si) است و انجام سزارین می تواند از بروز این مشکل پیشگیری کند. اما مطالعاتی نیز وجود دارند که این اثر پیشگیری کننده را زیر سؤال می برند. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر روش زایمان بر ایجاد بی اختیاری استرسی ادرار در مادران با زایمان اول (primiparity) بود. روش ها: در این مطالعه ی مقطعی و توصیفی- تحلیلی، 300 خانم در قالب سه گروه 100 نفری (شامل زایمان واژینال، سزارین الکتیو و سزارین اورژانس) که شش ماه قبل زایمان خود را در بیمارستان شهید بهشتی اصفهان انجام داده بودند، با استفاده از آزمون bonney جهت بررسی ابتلا به بی اختیاری استرسی ادرار، مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته ها: شیوع کلی بی اختیاری استرسی ادرار در مطالعه ی ما 6/5 درصد به دست آمد. فراوانی این عارضه برای زایمان واژینال، سزارین الکتیو و سزارین اورژانس به ترتیب 6، 4 و 7 درصد بود. تفاوت معنی داری بین فراوانی si در روش های مختلف زایمان وجود نداشت (41/0 = p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که فراوانی بروز si شش ماه پس از زایمان، در روش های مختلف زایمان با یکدیگر تفاوتی ندارد.